Analyse WK

Voor de allerlaatste keer dan nog even over het WK-voetbal. Terugblikkend had Brazilie natuurlijk met twee vingers in de neus of op een slof en een oude voetbalschoen of desnoods met de tweede garnituur spelers werldkampioen moeten worden. De zwabberbal van Adidas of hoe de fabrikant ook heten mag, heeft de kanaries de das omgedaan. En niet te vergeten een ongelovelijke redding van de gaandeweg het toernooi steeds meer geprezen doelman Stekelenburg. Zo gaat dat tegenwoordig. Een paar goede acties maken een speler al tot een hele grote. In de voetballerij is een halve zwaluw al een zomer. Kijk naar Elia, die na twee goede invalbeurten de hemel werd ingeprezen. Wij hadden voor het toernooi een grote vier. Niets van gezien. Van Persie als spits was een totale mislukking. De Goddelijke Kanaries hadden als er zoiets als gerechtigheid bestond voor de zesde keer kampioen moeten worden. Ze kregen het hele toernooi geen tegenstand van enige betekenis. In de kwartfinale speelden ze Nederland compleet van de mat. Een uur lang kwam Oranje er niet aan de pas. Daar zijn zelfs de tamelijk over het paard getilde Nederlandse spelers het mee eens. Tot die zwabberende toevalstreffer van Sneijder. De wedstrijd kantelde zoals dat heet. Ook een kenmerk van sport. Dat wedstrijden kunnen kantelen. De Brazilianen verzuimden of wie weet het noodlot stond het niet toe om Nederland al met de rust op een hopeloze achterstand te zetten. Dan wil de underdog nog wel eens winnen. Zo ook in dit toernooi. Uitgerekend de beste voetballers overkwam het voor de zoveelste keer om roemloos het strijdveld te moeten verlaten. De Nederlandse deskundigen roemden daarentegen de vechtlust van de Oranje leeuwen. Het liep uit op een afgang. Nederland ontpopte zich in de ogen van de buitenlandse kenners en Johan Cruyff als een onsportieve vechtmachine. Alleen als je wint heb je vrienden of op z'n minst gelijk. De superfavorieten uit Zuid-Amerika legden al in de kwartfinale door pech het loodje maar hadden als het allemaal wat eerlijker was verlopen en de beste had gewonnen natuurlijk geen kind gehad aan Uruguay en ook het toch wel erg fletse Spanje achteloos opzij gezet. Voor de zesde keer wereldkampioen hadden ze moeten worden. Gelukkig voor de minder goddelijk spelende teams in het bijzonder en het voetbal in het algemeen is het er niet van gekomen. Als de beste altijd zou winnen dan zouden de Brazilianen elke keer als winnaars uit de bus komen. Dan is er in feite al helemaal niks meer aan. Aan zo'n voetbaltoenooi, bedoel ik. Toeval speelt net zo'n grote of misschien wel grotere rol dan klasse. Het houdt in ieder geval de spanning er nog een beetje in. Kijk maar naar Engeland dat een zuiver doelpunt door de neus werd geboord. De Engelsen verloren kansloos van Duitsland, maar hadden als de scheidrechter een beetje had opgelet op gelijke hoogte moeten komen met de Duitsers. Wij Nederlanders weten als geen ander dat zelfs een verloren wedstrijd dan volledig kan kantelen. En zo eindigde het toernooi in een schoppartij tussen twee kwakkelende ploegen. Waar eigenlijk vrijuit combinerende Brazilianen de ietwat gelukkig tot de eindstrijd doorgedrongen Engelsen in een flitsend duel hadden moeten verslaan. Dat had enerzijds recht gedaan aan het principe dat de beste moge winnen en aan de andere kant het toeval in z'n waarde gelaten zodat voetbal leuk blijft om te volgen. Zo was het in een perfecte wereld gegaan. Maar daar hadden door de duivel bezeten godsdienstfanaten ook geen bloedige aanslag gepleegd op voetbalsupporters. Het bericht van de onvoorstelbare moordpartij in Oeganda werd maandag in de Nederlandse media volledig naar de achtergrond gedrongen door verslagen en analyses van de voetbalfinale. Hoe van de leg kun je zijn? De aanslag zelf is van een waanzin die alle verbeelding, voorstellingsvermogen of wat dan ook tart. Mensen vermoorden omdat ze naar voetbal kijken want een of andere entiteit schijnt dat niet goed te vinden. Hoe volledig van god los of buiten zinnen of door de duivel bezeten is de mens bij tijd en wijle? Het verslag van een potje voetbal met een minimale nieuwswaarde omdat iedereen de wedstrijd zelf heeft gezien belangrijker vinden dan zo'n bloedstollende wandaad, is ook behoorlijk ziek of op z'n minst kortzichtig.